X
Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, aby pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku,
zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej na temat naszej polityki prywatności znajdziesz tutaj.
Poleć znajomemu| Forum
drukuj skomentuj artykuďż˝ forum poleďż˝ artykuďż˝ znajomemu A A A

Działania Rzecznika Ubezpieczonych na rzecz ochrony konsumentów zawierających umowy ubezpieczenia w bankach

2011-02-03 09:39 czwartek
Małgorzata Więcko-Tułowiecka
Jednym z istotnych problemów, analizowanych na bieżąco przez Rzecznika Ubezpieczonych, jest problem należytej ochrony konsumentów przystępujących do grupowych ubezpieczeń zawieranych przez banki. Obecnie, na rynku tzw. bancassurance oferowane są rozmaite produkty: od umów ubezpieczenia NNW, przez ubezpieczenia od utraty pracy, po ubezpieczenia na wypadek śmierci. Popularne są ponadto tzw. ubezpieczenia pomostowe, ubezpieczenia spłaty pozostałej części kredytu, a nawet ubezpieczenia mienia zakupionego na kredyt. Coraz trudniej znaleźć na rynku produkt bankowy, który nie byłby powiązany z produktem ubezpieczeniowym. Okazuje się jednak, iż w wielu przypadkach tego typu umowy ubezpieczenia nie stanowią najlepszej ochrony konsumenta, który za takie ubezpieczenie płaci. Często ubezpieczenia takie mają bardzo wąski zakres, co oznacza, iż prawdopodobieństwo otrzymania pieniędzy od ubezpieczyciela jest niewielkie.

Zauważając pojawiające się problemy w tym zakresie, Rzecznik Ubezpieczonych w grudniu 2007 r. opracował Raport, w którym przedstawił podstawowe problemy bancassurance w Polsce[1]. W swoim Raporcie Rzecznik Ubezpieczonych poddał analizie pojawiające się najczęściej naruszenia interesów konsumentów, w szczególności w aspekcie dostarczania wystarczających informacji o ochronie ubezpieczeniowej, z której korzysta klient banku, dobrowolności w zakresie zawarcia umowy ubezpieczenia przez konsumenta, wpływu konsumenta na wybór ubezpieczyciela, dostosowania ochrony ubezpieczeniowej do potrzeb konsumenta czy sposobu finansowania ochrony ubezpieczeniowej. Jednym z zasadniczych celów sporządzenia Raportu było zainteresowanie środowiska ubezpieczeniowego oraz instytucji finansowych w Polsce obserwowanymi w praktyce nieprawidłowościami, zwrócenie uwagi na potrzebę dogłębnego zbadania tychże kwestii oraz wprowadzenie zmian mających na celu ochronę osoby, która ostatecznie ponosi koszty ochrony ubezpieczeniowej przy usługach bankowych.

Wiele z omówionych w Raporcie problemów wynikało z nienależytego informowania klienta o warunkach proponowanego ubezpieczenia. Częste niestety były w praktyce  przypadki, w których przedstawiciel banku ograniczał się do stwierdzenia, iż zawarcie (przystąpienie, wyrażenie zgody na zawarcie) określonej umowy ubezpieczenia jest niezbędne do udzielenia kredytu. Niekiedy, w wyniku braku dostatecznie dokładnych danych na temat określonego ubezpieczenia, klientowi mówiono jedynie, iż jest to ubezpieczenie kredytu. Klienci z takich informacji wywodzili daleko idące wnioski - w znacznej części przypadków byli przekonani, iż w sytuacji, kiedy nie będą w stanie spłacić kredytu bez względu na przyczynę, zakład ubezpieczeń zwróci bankowi pożyczoną kwotę, a tym samym zwolni z tego obowiązku samego konsumenta. Standardowo nie jest to jednak zgodne z oferowaną ochroną ubezpieczeniową, gdyż ubezpieczyciel odpowiada tylko za te zdarzenia, które wskazane są szczegółowo w umowie - ogólnych lub szczegółowych warunkach ubezpieczenia. Dokument ten nie był jednak doręczany klientom.

Sprzedaż tzw. „pustych ubezpieczeń"

Wpływ na nienależyte informowanie miał dodatkowo fakt, iż pracownicy banku, jako osoby specjalizujące się w usługach bankowych, a nie ubezpieczeniowych, często sami nie posiadali odpowiedniej wiedzy na temat oferowanych produktów ubezpieczeniowych. Pracownicy banku nie analizowali ponadto, czy dany konsument może być ubezpieczony (czy spełnia wymogi zakładu ubezpieczeń), co skutkowało zgłaszaniem do ubezpieczenia osób, które jednak nie uzyskiwały ochrony ubezpieczeniowej. W konsekwencji klient mógł zostać wprowadzony w błąd i zapłacić za ubezpieczenie nieodpowiadające jego potrzebom. Sprzedaż tzw. „pustych ubezpieczeń" (tzn. takich, w których z uwagi na ich warunki ochrona od początku zawarcia umowy jest niemożliwa np. w związku z wiekiem ubezpieczonego) musi zostać wyeliminowana. Sprzedaż „pustych ubezpieczeń" rodzi nieufność klienta nie tylko do konkretnej umowy ubezpieczenia, do której przystąpił i podmiotu sprzedającego, ale i do samej instytucji ubezpieczenia. Ważne jest, aby już na etapie wstępnym wyeliminować osoby, które nie kwalifikują się ani do objęcia ochroną, ani do wypłaty świadczenia w jakimkolwiek przypadku.

Również w momencie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego, pracownicy banku często nie byli w stanie udzielić konsumentowi rzetelnych informacji na temat trybu zgłaszania roszczeń oraz procedury tzw. likwidacji szkody. Powyższe problemy wynikały w dużej mierze, o czym Rzecznik Ubezpieczonych informował w swoim Raporcie, z faktu, iż pracownicy banków nie spełniali wymogów ustawowych dotyczących świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, wobec czego ich przeszkolenie w zakresie sprzedaży ubezpieczeń było niezadowalające, jak również utrudnione było udowodnienie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za błąd takiego pracownika.

Problem z rezygnacją z ubezpieczenia

W Raporcie Rzecznika Ubezpieczonych omówiono ponadto problem ograniczenia praw konsumenta w zakresie odstąpienia od umowy ubezpieczenia, wypowiedzenia umowy ubezpieczenia, jak również zwrotu części składki ubezpieczeniowej z tytułu niewykorzystanej ochrony ubezpieczeniowej (np. w związku z wcześniejszą spłatą kredytu). Najbardziej powszechnym i najlepiej znanym był właśnie problem odzyskania części składki przez konsumentów spłacających wcześniej kredyt. Większość banków i ubezpieczycieli odmawiała prawa zwrotu tej kwoty konsumentowi, pomimo, iż to konsument ponosił ciężar finansowy ubezpieczenia.

Rekomendacja

Po opublikowaniu Raportu Rzecznika Ubezpieczonych podjęto konkretne działania zmierzające do poprawy sytuacji klientów rynku bancassurance. Związek Banków Polskich opracował Rekomendację dobrych praktyk na polskim rynku bancassurance w zakresie ubezpieczeń ochronnych powiązanych z produktami bankowymi, w której wiele postulatów Rzecznika Ubezpieczonych zostało uwzględnionych. Rekomendacja ta jest dopiero pierwszym krokiem w kierunku wyeliminowania nieprawidłowości występujących na tzw. rynku bancassurance, jednak wyjątkowo cieszy fakt, iż Związek Banków Polskich jako pierwszy i w zasadzie jedyny podmiot na rynku usług finansowych, obok Rzecznika Ubezpieczonych, podjął kroki w celu zapewnienia szerszej ochrony klientów usług bankowo-ubezpieczeniowych. Należy podkreślić, iż Rekomendacja dobrych praktyk na polskim rynku bancassurance w zakresie ubezpieczeń ochronnych powiązanych z produktami bankowymi reguluje jedynie część tzw. rynku bancassurance, albowiem odnosi się wyłącznie do stosunków pomiędzy bankiem a jego klientem, będącym ubezpieczonym w ramach umowy ubezpieczenia grupowego. Niewątpliwie ochrona praw konsumenta w takim stosunku prawnym była najmniejsza, a więc regulacja przedstawiona przez Związek Banków Polskich w tym obszarze jest kluczowa. Należy jednak wyrazić nadzieję, iż przedstawiciele banków nie zapominają o innych zdiagnozowanych przez Rzecznika Ubezpieczonych problemach oraz nie pozostawią ich bez odpowiedniego odzewu w postaci dalszych działań. Rekomendacja jest skierowana wyłącznie do banków oraz pracowników tych instytucji. W ocenie Rzecznika Ubezpieczonych dobrze byłoby, aby również branża ubezpieczeniowa, w odpowiednim zakresie, przyjęła bądź rekomendowała przyjęcie tych tzw. Dobrych Praktyk przez ubezpieczycieli. Niewątpliwie w stosunkach bankowo-ubezpieczeniowych dla poprawy ochrony praw konsumenta niezbędne jest współdziałanie obu stron tych transakcji.

Rekomendacja ostatecznie weszła w życie dnia 1 listopada 2009 r., jednak część banków już wcześniej zdecydowała się wdrożyć pozytywne zmiany w obsłudze umów ubezpieczenia. Jak wynika ze wstępu do treści Rekomendacji, prawie wszystkie dobre praktyki w niej wskazane odnoszą się w bezpośredni sposób do zastrzeżeń wobec działań banków zgłoszonych przez Rzecznika Ubezpieczonych. W Rekomendacji skoncentrowano się przede wszystkim na ustaleniu minimalnych standardów związanych z informacjami przekazywanymi klientom, sprawdzaniu warunków objęcia ochroną ubezpieczeniową i prawie do rezygnacji z ochrony.

Najwięcej miejsca w Rekomendacji poświęcono właśnie kwestii przekazywania klientowi przejrzystych i pełnych informacji o warunkach ochrony ubezpieczeniowej, którą jest on obejmowany, co należy ocenić bardzo pozytywnie. Dokumentacja związana z umową ubezpieczenia a przekazywana konsumentowi w banku powinna obecnie zawierać co najmniej:
  • nazwę ubezpieczyciela,
  • nazwę warunków ubezpieczenia, na podstawie których konsument obejmowany jest ochroną ubezpieczeniową,
  • zakres tej ochrony,
  • sumę ubezpieczenia,
  • okres ochrony wraz z informacją o zasadach kontynuacji i wznowień,
  • obowiązki ubezpieczonego konsumenta,
  • wyłączenia i ograniczenia odpowiedzialności ubezpieczyciela,
  • koszty ponoszone przez konsumenta w związku z ubezpieczeniem,
  • informację o prawie do rezygnacji z ubezpieczenia oraz jej skutkach wraz z informacją o rozliczeniu kosztów w takim przypadku,
  • informacje o sposobie i trybie zgłaszania roszczeń ubezpieczeniowych i reklamacji,
  • a w przypadku, gdy ochroną objęta może być więcej niż jedna osoba, również informację o tym, która z osób i w jakim zakresie zostaje objęta ochroną.
Konsument musi również otrzymać informację na temat podmiotu uprawnionego do otrzymania świadczenia pieniężnego z umowy ubezpieczenia. W Rekomendacji przyjęto zasadę, iż banki powinny dążyć do tego, aby ochrona ubezpieczeniowa, którą obejmowani są konsumenci, uwzględniała charakter oraz istotne cechy produktu bankowego, a także potrzeby konsumentów wynikające z ich zobowiązań wobec banków. Ważnym elementem jest wprowadzenie zasady, że bank, jako podmiot faktycznie negocjujący warunki ubezpieczenia z firmami ubezpieczeniowymi, powinien działać w interesie swoich klientów, a więc negocjować warunki ubezpieczenia jak najbardziej dla konsumentów korzystne.

Banki powinny ponadto monitorować wykonywanie umowy ubezpieczenia wobec konsumentów, w szczególności badać liczbę i zasadność decyzji odmawiających wypłaty świadczenia ubezpieczeniowego oraz udzielać niezbędnego wsparcia w procesie zgłaszania roszczeń czy w przypadku zaistnienia jakichkolwiek problemów wynikających z umowy ubezpieczeniowej.

W Rekomendacji uregulowano również wymagania informacyjne w przypadku innych kanałów sprzedaży niż oddziały bankowe (internet, telefon). Podkreślono ponadto, iż bank powinien na życzenie klienta udostępniać mu treść warunków ubezpieczenia w dotyczącym go zakresie. Wprowadzono także zasadę, iż banki (pracownicy banków) będą przed objęciem klienta ochroną sprawdzać, czy w ogóle spełnia on podstawowe ku temu warunki (np. wiek). Rekomendacja stwierdza jednoznacznie, iż klient zawsze ma prawo do rezygnacji z ochrony ubezpieczeniowej przed upływem okresu ubezpieczenia, a w przypadku rezygnacji z umowy ubezpieczenia to bank odpowiada obecnie wobec klienta za zwrot kosztów za niewykorzystany okres ochrony. Bank nie może ponadto pobierać od klienta żadnych opłat manipulacyjnych związanych z odstąpieniem od umowy ubezpieczenia.

Niemniej jednak, w Rekomendacji wskazano, że rezygnacja z ochrony może pociągnąć za sobą np. obowiązek dostarczenia przez klienta innego zabezpieczenia, zmianę kosztów usługi bankowej, zmianę warunków umowy lub nawet - w skrajnym przypadku - wypowiedzenie umowy kredytu, o czym klient musi być również poinformowany.

W Rekomendacji położono nacisk na potrzebę szkolenia pracowników banków. Zapisano, iż w celu zapewnienia personelowi kompetencji niezbędnych do wykonywania obowiązków, banki we współpracy z ubezpieczycielami powinny realizować szkolenia w zakresie warunków ubezpieczenia. Banki powinny również zwracać uwagę, aby zakres merytoryczny i częstotliwość działań szkoleniowych były odpowiednie do skali i zakresu obejmowania klientów ochroną ubezpieczeniową.

Związek Banków Polskich zamierza, po wejściu w życie Rekomendacji, monitorować jej stosowanie  i powszechność. Również Rzecznik Ubezpieczonych nie zaprzestała badania problemów z omawianego obszaru. Niewątpliwie część nieprawidłowości została wyeliminowana, pojawiają się niestety również nowe problemy, których analiza jest dokonywana na bieżąco.

Coraz więcej banków ubiega się obecnie o zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie czynności ubezpieczeniowych (i uzyskuje je), przyjmując, prawidłową w ocenie Rzecznika Ubezpieczonych, rolę pośrednika ubezpieczeniowego. Zmienia to diametralnie sytuację konsumenta zawierającego umowę ubezpieczenia w banku, gdyż otrzymuje on pełne uprawnienia strony umowy ubezpieczenia, a ponadto jego sytuacja prawna w zakresie roszczeń z tytułu nieprawidłowych procedur przy zawarciu umowy ubezpieczenia jest dużo korzystniejsza niż w umowie grupowego ubezpieczenia.

Łamanie założeń Rekomendacji

Pomimo opublikowania Raportu oraz wdrożenia Rekomendacji Związku Banków Polskich ze skarg, które wpływały do Rzecznika Ubezpieczonych wynikało, iż jeden z zakładów ubezpieczeń, działający we współpracy z bankiem z tej samej grupy kapitałowej, nadal odmawiał zwrotu niewykorzystanej składki ubezpieczeniowej w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu. W związku z faktem, iż koszt tzw. ubezpieczenia kredytu jest często bardzo wysoki,  to zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia stanowi ważny element w budżecie konsumenta. Zazwyczaj ubezpieczenie obejmuje ochronę świadczoną w ustalonym w umowie kredytowej okresie spłaty kredytu. W przypadku spłaty kredytu we wcześniejszym terminie ochrona na rzecz konkretnego konsumenta może wygasnąć, a więc okres w którym ubezpieczyciel ponosił odpowiedzialność jest nieproporcjonalnie krótszy, niż okres, za który wyliczono i zapłacono składkę. Ponadto, jeden z ubezpieczycieli stosował praktyki, polegające na umieszczaniu w ubezpieczeniach osobowych zapisów o świadczeniu ochrony ubezpieczeniowej przez cały okres wskazany w umowie kredytu nawet pomimo wcześniejszej jego spłaty. Takie zapisy powodują z kolei znaczne koszty po stronie konsumentów, którzy w wielu przypadkach nie potrzebują ochrony ubezpieczeniowej po spłacie kredytu i nie stać ich na ponoszenie takich dodatkowych kosztów. Problem zwrotu składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia kredytu jest jednym z dwóch głównych problemów z zakresu bancassurance zgłaszanym do Biura Rzecznika Ubezpieczonych.

Badając praktykę ubezpieczyciela i banku Rzecznik Ubezpieczonych zwrócił uwagę, iż zgodnie z przepisem art. 813 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny[2] (dalej: k.c.) składkę oblicza się za czas trwania odpowiedzialności ubezpieczyciela. W przypadku wygaśnięcia stosunku ubezpieczenia przed upływem okresu na jaki została zawarta umowa, ubezpieczającemu przysługuje zwrot składki za okres niewykorzystanej ochrony ubezpieczeniowej. Jeżeli więc to bank jest podmiotem zobowiązanym prawnie do zapłaty składki (np. w związku z zawarciem umowy ubezpieczenia na rachunek swojego klienta), może on (i powinien) w każdym przypadku wcześniejszego wygaśnięcia stosunku ubezpieczenia, zażądać od zakładu ubezpieczeń zwrotu nadpłaconej składki. Jednak dobre chęci banku w takim przypadku nie wystarczą, a zapisy warunków ubezpieczenia przygotowywane przez ubezpieczyciela, którego praktykę zakwestionowano, uniemożliwiają zwrot składki również samemu bankowi, co ostatecznie obciąża finansowo konsumenta. Mając na uwadze specyfikę ubezpieczeń zawieranych za pośrednictwem banków, Rzecznik Ubezpieczonych jest jednak zdania, iż taka praktyka jest nieprawidłowa. Jeżeli bowiem na podstawie zawartej przez klienta i bank umowy (np. umowy kredytowej), to klient przekazuje bankowi środki finansowe na pokrycie składki ubezpieczeniowej, zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia powinien być ostatecznie dokonany na rzecz klienta - kwestią drugorzędną jest czy zwrot ten będzie dokonany przez bank czy też przez ubezpieczyciela. Konsument, który finansuje działalność zarówno ubezpieczyciela, jak i banku, nie może być odsyłany z jednego podmiotu, do drugiego i z powrotem. Zarówno bank, jak i ubezpieczyciel mają obowiązek stworzyć procedury umożliwiające konsumentowi otrzymanie zwrotu składki.

Zapis art. 813 k.c. mówiący w sposób wyraźny o zwrocie składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia wszedł w życie z dniem 10 sierpnia 2007 r. Nie oznacza to jednak, iż przed tą datą ubezpieczający pozbawieni byli prawa do zwrotu części niewykorzystanej składki. Wyrokiem z dnia 25 maja 2007 r. (sygn XVII AmC 83/06), SOKiK uznał za niedozwoloną klauzulę jednego z zakładów ubezpieczeń, który w ubezpieczeniu autocasco stosował zapis, iż „w przypadku odstąpienia od umowy ubezpieczenia lub jej wypowiedzenia przez którąkolwiek ze stron, składka za niewykorzystany okres ubezpieczenia podlega zwrotowi tylko wtedy, jeżeli w okresie ubezpieczenia nie nastąpiła wypłata odszkodowania lub towarzystwo nie jest zobowiązane do wypłaty odszkodowania". Głównym motywem w uznaniu klauzuli za niedozwoloną była jej sprzeczność z art. 813 k.c. (w starym brzmieniu) i z zasadą, iż składkę oblicza się za czas trwania odpowiedzialności ubezpieczyciela. Nie można więc uznać, że przed wejściem w życie nowelizacji przepisu art. 813 k.c. zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia w ogóle nie przysługiwał.

Istotnym argumentem w tej sprawie jest dodatkowo fakt, iż w Rekomendacji Związku Banków Polskich znalazł się zapis mówiący o prawie klienta do otrzymania zwrotu składki w przypadku zakończenia ochrony przed upływem okresu ubezpieczenia. Powołany zapis Rekomendacji został przyjęty w związku z potwierdzeniem zasadności zwrotu składki ubezpieczeniowej w takich przypadkach. Nie budziło bowiem wątpliwości, iż konsumentowi zwrot wpłaconych pieniędzy należy się, gdyż specyfika ubezpieczeń grupowych nie może uderzać w interes finansowy konsumenta. Jednak, odpowiedzi kierowane do Rzecznika Ubezpieczonych przez ubezpieczyciela stosującego te praktyki wskazywały, iż zasady te nie są przez niego ani akceptowane ani respektowane. Był to jedyny podmiot rynku ubezpieczeniowego, o którym Rzecznik Ubezpieczonych posiadał informację, iż nadal odmawia konsumentom i bankom zwrotu składki w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu. Rzecznik Ubezpieczonych jest zdania, że wyjaśnienia przedstawiane w podobnych sprawach przez towarzystwo ubezpieczeń na życie są niezgodne zarówno z art. 813 k.c., jak również z zasadami współżycia społecznego. Ponadto, zapisy umów ubezpieczenia grupowego, mówiące o niedopuszczalności zwrotu składki, jako niezgodne z art. 813 k.c. są na mocy art. 807 k.c. nieważne. Każdy konsument, który przystąpił do ubezpieczenia grupowego w związku z zawartą umową kredytu powinien mieć prawo zwrotu części składki ubezpieczeniowej jeżeli dokonał wcześniejszej spłaty kredytu i nie chce być dalej objęty taką ochroną. Jeżeli towarzystwo ubezpieczeń na życie uznaje, iż dany produkt jest bardzo korzystny dla klienta, ma prawo zachęcać go do kontynuowania ubezpieczenia na warunkach indywidualnych. Takie nieprawidłowe działanie ubezpieczyciela wpływa ponadto negatywnie na społeczny odbiór instytucji ubezpieczeniowych i bankowych.

Pisemna korespondencja pomiędzy towarzystwem ubezpieczeń na życie a Rzecznikiem Ubezpieczonych trwała kilka miesięcy. Ubezpieczyciel nie zgadzał się ze stanowiskiem Rzecznika, a skargi z zakresu zwrotu składki ubezpieczeniowej w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu były rozpoznawane przez ubezpieczyciela negatywnie. Rzecznik Ubezpieczonych postanowił więc podjąć działania w celu powiadomienia o zaistniałych nieprawidłowościach Komisję Nadzoru Finansowego. Ostatecznie jednak, pismem z dnia 28 stycznia 2010 r. towarzystwo ubezpieczeń na życie poinformowało Rzecznika Ubezpieczonych o zmianie swoich praktyk na korzyść konsumentów. Pomimo iż ubezpieczyciel nie zgodził się z argumentacją prawną przedstawianą w piśmie Rzecznika Ubezpieczonych, to jednak wychodząc naprzeciw oczekiwaniom konsumentów i wymaganiom rynku postanowił zmienić treść umów ubezpieczenia, dając możliwość częściowego zwrotu składki z tytułu wcześniejszej spłaty kredytu. Wydaje się więc obecnie, iż problem związany ze zwrotem składki ubezpieczeniowej na tzw. rynku bancassurance nie powinien stanowić problemu.

Działania Rzecznika Ubezpieczonych na rzecz ochrony konsumentów zawierających umowy ubezpieczenia w bankach wymagały przeprowadzenia ogromnych prac analitycznych, badawczych, a także związanych z wprowadzeniem w życie lepszych standardów. Przeanalizowano setki skarg, przygotowano obszerny raport zawierający skomplikowaną ocenę prawną, wypracowano propozycje zmian. Przedstawiciele Urzędu Rzecznika Ubezpieczonych opiniowali projekt Rekomendacji przygotowany przez Związek Banków Polskich. Jednak porównując sytuację klientów przed grudniem 2007 r. z sytuacją obecną należy stwierdzić, iż praca ta przyniosła oczekiwane efekty, a sytuacja konsumentów uległa znacznej poprawie. Sam fakt opracowania Raportu Rzecznika Ubezpieczonych wywołał dyskusję, zwrócił uwagę na zagrożenie praw konsumenta przystępującego do umowy ubezpieczenia w banku, o czym wcześniej nie mówiono i nie pisano. Obecnie ta gałąź działalności ubezpieczeniowej pozostaje w zainteresowaniu wszystkich uczestników rynku ubezpieczeniowego, na równi z innymi ubezpieczeniowymi problemami. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż bez potrzeby wprowadzania „twardych" instrumentów prawnych w postaci zmian obowiązujących przepisów, dzięki współpracy instytucji zarówno prokonsumenckich, jak i działających na rzecz przedsiębiorców, udało się wypracować i wdrożyć pozytywne zmiany na rynku ubezpieczeń. To doświadczenie niezwykle istotne, ale rzadko w Polsce spotykane.

Małgorzata Więcko







[1] Raport dostępny na www.rzu.gov.pl

[2] Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.
Zobacz tak�e
« powrďż˝t do dziaďż˝u: Porady eksperta
« zapisz siďż˝ na Newsletter
Wpisz szukane słowo
Losowy termin:
Weksel trasowany - weksel, w którym wystawca zobowiązuje ... więcej»
Nasze serwisy:
www.ubezpieczeniaonline.pl Ubezpieczenia przez Internet. Kup online ubezpieczenie samochodu, na życie, zdrowotne, nieruchomości, na wakacje, na narty, NNW, dla przedsiębiorców, inwestycyjne, ochrona prawna.
www.ubezpieczeniazyciowe.pl Wszystko o ubezpieczeniach na życie. Zamów ubezpieczenie na życie, Korzyści z ubezpieczenia na życie, Ceny ubezpieczeń na życie, Czym jest ubezpieczenie na życie? Oblicz składką ubezpieczenia na życie.
www.rankingubezpieczennazycie.pl Ranking Ubezpieczeń Ochronnych - zabezpiecz Twoje życie i zdrowie. Ranking Ubezpieczeń Oszczędnościowych - oszczędzaj na emeryturę. Na co zwrócić uwagę wybierając polisę na życie?
www.ubezpieczeniemieszkania.pl Zamów ubezpieczenie nieruchomości u 5 agentów lub kup ubezpieczenie mieszkania online. Wypełnij formularz, oblicz składkę i kup polisę. Polisa na e-maila!
www.ubezpieczenienanarty.pl Ubezpieczenia na narty i snowboard. Poradniki narciarskie. Oblicz składkę ubezpieczenia na narty i snowboard. Kup ubezpieczenie narciarskie online.
www.ubezpieczenienarciarskie.pl Porównaj ubezpieczenia narciarskie online i dopasuj najlepszy wariant ubezpieczenia dla siebie. Ubezpieczenia na narty daję Ci komfort spokojnych i bezpiecznych wojaży po stokach narciarskich.
www.ubezpieczenieturystyczne.com.pl Porównaj ubezpieczenia podróży online, dopasuj najlepszy wariant ubezpieczenia dla siebie i kup polisę turystyczną online. Ubezpieczenia na wakacje - podróżne, ubezpieczenie na wyjazd.
www.polisaturystyczna.pl Porównaj ubezpieczenia turystyczne online, wybierz najlepszy wariant ubezpieczenia dla siebie i kup polisę turystyczną online. Ubezpieczenia na wakacje - dla Ciebie i Twojej rodziny.
finanse.rankomat.pl Porównaj produkty bankowe i sprawdź ranking kredytów gotówkowych oraz ranking kredytów hipotecznych. Najlepsze produkty bankowe w internecie.